-
1 bryła
- ły; -ły; dat sg -le; f* * *f.1. ( kawał czegoś) lump, clump; bezkształtna bryła shapeless lump; bryła węgla lump of coal; bryła ziemi clod l. clump of earth; bryła lodu cake of ice.2. fiz. solid body.3. mat. solid figure.4. sztuka form.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bryła
-
2 bryła
сущ.• блок• глобус• глыба• ком• комок• кусок• область• сфера• чурбан• шар* * *♀ 1. глыба, кусок (большой);\bryła ziemi глыба земли;
2. физ. тело ň;3. мат. фигура+1. kawał
* * *ж1) глы́ба, кусо́к ( большой)bryła ziemi — глы́ба земли́
2) физ. те́ло n3) мат. фигу́раSyn:kawał 1) -
3 bryła
-
4 gruda
gruda [gruda] f -
5 bry|ła
f 1. (węgla, betonu, sera) lump (czegoś of sth); (ziemi, gliny) lump, clod (czegoś of sth)- bryła lodu an ice block- bryła złota a lump of gold2. Mat., Fiz. solid 3. Szt. mass- ciężka bryła zamku the bulky mass of the castle- □ bryła obrotowa Mat. solid of revolutionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bry|ła
-
6 gruda
gruda f (-y) (bryła) Klumpen m; hartgefrorener Boden m;gruda ziemi Erdscholle f;idzie jak po grudzie es geht nur schleppend voran
См. также в других словарях:
bryła — ż IV, CMs. bryle; lm D. brył 1. «ciało fizyczne o kształtach nieforemnych, zwykle znacznych rozmiarów; w węższym znaczeniu: gruby kawał czegoś, odłupany, odszczepiony od jakiejś całości lub scalony, zbity, ulepiony z drobnych cząstek»… … Słownik języka polskiego
skała — ż IV, CMs. skale; lm D. skał 1. «naturalny zespół minerałów tworzący w skorupie ziemskiej większe masy, powstały w wyniku określonych procesów geologicznych» Wietrzenie skał. ∆ Skała lita «skała o zwartej budowie, zwięzła, twarda» ∆ Skała magmowa … Słownik języka polskiego
bryłka — ż III, CMs. bryłkałce; lm D. bryłkałek «mała bryła; grudka» Bryłka soli. Bryłka zaschłego błota. Bryłka złota. ∆ roln. Bryłka korzeniowa «bryłka uformowana z ziemi z przerastającymi ją korzeniami sadzonki» … Słownik języka polskiego
elipsoida — ż IV, CMs. elipsoidaoidzie; lm D. elipsoidaoid mat. «bryła, której wszystkie przekroje płaskie są elipsami» ∆ Elipsoida obrotowa «powierzchnia powstała przez obrót elipsy dookoła jej osi symetrii» ∆ Elipsoida ziemska «elipsoida obrotowa… … Słownik języka polskiego
gruda — ż IV, CMs. grudzie 1. lm D. grud «bryła, kawałek (najczęściej ziemi)» Rozbijać grudy motyką. 2. blm «zamarznięta ziemia» Iść, jechać po grudzie. ◊ Coś idzie jak po grudzie «z czymś trudno się uporać, coś przychodzi komuś z trudem, ciężko» 3. blm… … Słownik języka polskiego
masyw — m IV, D. u, Ms. masywwie; lm M. y 1. «wielka, potężna bryła czegoś, zwarta, duża masa zajmująca znaczny obszar w przestrzeni, na powierzchni ziemi itp.» Masyw budowli, katedry, pałacu. Masyw lodowca, statku. Masyw lasu. 2. geol. «zwarty i… … Słownik języka polskiego
bryłka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bryłkałce; lm D. bryłkałek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. bryła w zn. 1.: Bryłka gliny, ziemi, śniegu, złota. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. grudzie {{/stl 8}}{{stl 7}} dość duży, twardy i nieforemny kawałek czegoś; bryła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grudy ziemi, gliny, śniegu, zaschniętego błota. Grudy węgla. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień